szkolna

Wielka Brytania wprowadza nową erę edukacji dzięki pierwszej klasie, w której uczniowie będą uczyć się bez tradycyjnego nauczyciela. Sztuczna inteligencja przejmie obowiązki pedagoga, dostosowując program nauczania do indywidualnych potrzeb każdego ucznia. Czy to przyszłość edukacji, czy jedynie chwilowa nowinka? Sprawdź, jak AI zmienia nauczanie i jakie wyzwania stoją przed szkołami.

cross-postowane z: https://lemmy.world/post/19386671

Czy sztuczna inteligencja faktycznie pomaga uczniom w nauce? Niedawny eksperyment przeprowadzony w szkole średniej stanowi przestrogę.

Naukowcy z University of Pennsylvania odkryli, że tureccy licealiści, którzy mieli dostęp do ChatGPT podczas rozwiązywania zadań z matematyki, wypadli gorzej na teście w porównaniu z uczniami, którzy nie mieli dostępu do ChatGPT. Ci, którzy mieli dostęp do ChatGPT, rozwiązali o 48% więcej zadań poprawnie, ale ostatecznie uzyskali o 17% gorszy wynik w teście dotyczącym tematu, którego się uczyli.

Trzecia grupa studentów miała dostęp do poprawionej wersji ChatGPT, która funkcjonowała bardziej jak tutor. Ten chatbot został zaprogramowany tak, aby dostarczać podpowiedzi bez bezpośredniego ujawniania odpowiedzi. Studenci, którzy z niego korzystali, radzili sobie spektakularnie lepiej z zadaniami praktycznymi, rozwiązując o 127% więcej z nich poprawnie w porównaniu ze studentami, którzy ćwiczyli bez żadnych zaawansowanych technologicznie pomocy. Jednak w późniejszym teście, uczniowie, którzy korzystali z pomocy sztucznej inteligencji, nie poradzili sobie lepiej. Uczniowie, którzy po prostu rozwiązywali zadania praktyczne w staromodny sposób - samodzielnie - uzyskali takie same wyniki.

Mateusz opisuje problem z nową wersją najpopularniejszego elektornicznego dziennika szkolnego;

Od tego roku szkolnego firma Vulcan, zajmująca się komputeryzacją szkół i będąca twórcą jednego z największych dzienników elektronicznych w Polsce, wprowadziła nową odsłonę swojego dziennika pod nazwą eduVulcan. Wraz z nią zaprezentowano nową, już trzecią aplikację mobilną do obsługi dziennika. Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się w porządku (pomijając wcześniejszą walkę z nieoficjalnymi aplikacjami obsługującymi ich dziennik, chyba poznaliśmy już przyczynę), jednak firma Vulcan postanowiła wprowadzić również płatny plan premium dla uczniów. I tu pojawia się problem.

Plan premium, dostępny za 37,94 zł za rok szkolny, zawiera takie funkcje jak powiadomienia push, wiadomości od nauczycieli, możliwość usprawiedliwiania nieobecności oraz widżety. Problem w tym, że wszystkie te funkcje były wcześniej dostępne w darmowej wersji aplikacji i odgrywają kluczową rolę w codziennym funkcjonowaniu uczniów w szkole. Choć te elementy nadal można obsługiwać przez stronę internetową, nie jest ona tak intuicyjna i przyjazna jak aplikacja, zwłaszcza dla osób o niskich umiejętnościach technicznych.

Zajrzyjmy jednak do konkurencji, czyli do kolejnego z największych dzienników elektronicznych w Polsce – Librus. Oni również oferują aplikację mobilną i pakiety premium, przy czym tutaj mamy aż dwa płatne plany. W wersji podstawowej aplikacja jest mocno ograniczona, a dostęp do takich funkcji jak wiadomości i powiadomienia push wymaga wykupienia jednego z planów premium. Dodatkowo oferują przydatne funkcje, takie jak brak powiadomień w nocy czy możliwość personalizacji. Jednak najdroższy plan Librusa kosztuje aż 50 zł, a tańszy – 36 zł, obie ceny są podane za rok szkolny.

Niestety ciągle zauważamy negatywny trend przekształcania aplikacji do obsługi dzienników przez uczniów na nowe usługi do zarabiania jeszcze większych pieniędzy.

#szkola  #school #polska #edukacja

cross-postowane z: https://lemmit.online/post/2165307

This is an automated archive made by the Lemmit Bot.

The original was posted on /r/polska by /u/kommie on 2024-02-14 13:29:47.

cross-postowane z: https://lemmit.online/post/2088695

This is an automated archive made by the Lemmit Bot.

The original was posted on /r/polska by /u/TheReedFish_ on 2024-02-06 07:56:16.

Dyskusja o zadaniach domowych skręciła w przedziwnym kierunku. Zamiast rozmawiać o tym, czy są efektywnym i sprawiedliwym narzędziem w edukacji, mamy niezliczone wypowiedzi w stylu „mieszkaliśmy w piórniku, spałem na temperówce i piłem atrament, a jakoś nie narzekałem”.