chłopactwo

Jako że się przebudziłem w nocy i mam chwilę czasu to może rozpocznę coś o sobie.

Jako mężczyzna raczej nie posiadam wielu kolegów (a przyjaciół na pewno żadnych) tej samej płci. wynika to chyba w faktu że jestem jednak wrażliwa osoba i nie mam charakteru do tego aby mierzyć się z innymi "kto ma większego".

Że szwagrem próbowałem stworzyć jakąś bliższa relacje, bo były do tego warunki, jednak on jest alt medowym zelotą i fanem tych wszystkich pseudonaukowych bzdur czy teorii spiskowych, którym mnie dość często "atakował" więc odpuściłem.

Z każdym rokiem (a mam ich już 35), staje się co raz większym lewakiem i w sumie z innymi facetami na kwestie światopoglądowe jest ciężko porozmawiać, gdyż dużo z nich to konserwatywny beton.

Odkąd urodziła mi się córka dwa lata temu, staram sie znaleźć jakieś formy aktywizmu społecznego dla naszej rodziny które będą odpowiadać naszym charakterom, aby w jakims stopniu zaspokoić swoje wlasne potrzeby w tych kwestiach, oraz żeby być wzorem dla dziecka. Moi rodzice nie mieli czasu a może chęci na coś takiego, ja uważam że trzeba wykonać jakąś pracę u podstaw aby kolejne pokolenia mogły żyć w lepszym społeczeństwie, gdzie ludzie sobie ufają i polegaja, pomagają sobie, są w stanie zorganizować się w jakiś skuteczne struktury. Więc należymy do kooperatywy spożywczej póki co i tam sie próbujemy aktywnie udzielać.

Ogólnie to jestem na dobrej drodze, nie mam żadnych nieprzyjemnych doświadczeń z ostatnich kilku lat związanych z moją płcią, może dlatego że nie obracam się jakoś specjalnie z innymi facetami.

Też sądzę, że jest to społeczność krytycznie ważna; potrzebujemy przełamać milczenie otaczające masę tematów, budować nowy model męskości w kontrze do tych, które odrzucamy i przestrzeń w której możemy robić to swobodnie. Sądzę, że pewnym rozwiązaniem byłoby korzystanie tu wyłącznie z anonimowych kont.

Ja jestem jakiś dziwny (co potwierdza wiele osób), ale kompletnie nie rozumiem tych problemów. W sensie wiem że istnieje, ale jakoś nigdy nie mnie coś takiego nie ruszyło. Przeważnie, jeśli ktoś miał jakieś uwagi co do mojej męskości, to były to osoby zakompleksione i z ogromnymi problemami u których bardziej to wynikało z projekcji, i braku samoakceptacji, niż tego że uważali się bardziej męscy niż ja.

Jeszcze rok czy dwa temu myślałem że incele to wymysł 4chana (którego pewne aspekty lubię). Dopiero discord i tamtejsi incele mi pokazali że oni faktycznie istnieją.

To samo z wszelkiej maści przegrywami, facetami którzy nawet nie trzymali dziewczyny za rękę, i tak dalej i tak dalej.

Przykre jest to, że społecznie nie buduje się świadomości o męskich problemach. Kobiece problemy są często bagatelizowane i pomijane, ale jakaś świadomość tego jest. Jeśli kobieta mówi że boi się chodzić na ulicy, to nikogo to nie dziwi, najwyżej ktoś uzna ją za strachliwą.

Jeśli mężczyzna powie że jest przemęczony pracą, albo potrzebuje przerwy, albo robi coś innego nieakceptowalnego przez "macho" to jest nazywany pizdą.

Musiałbyś rozwinąć myśl trochę bardziej, bo na obecny moment nie ogarniam o co chodzi.

Ja od ponad 15 lat jestem otoczony w większości mężczyznami - gdy zaczynałem technikum, to w całej szkole były dwie dziewczyny, później, jako pracownik fizyczny w każdej kolejnej pracy (cały czas pracuję fizycznie) pracowałem wyłącznie lub prawie wyłącznie z mężczyznami (najczęściej w wieku mojego ojca). Mieszkałem w wielu miejscach, często z samymi mężczyznami, nigdy z mniejszą ilością mężczyzn, niż innych płci. Pomimo tego, że często jest to dość męczące (ksenofobia, rasizm, seksizm itd.), potrafię się odnaleźć w tego typu środowiskach - ale to tez pewnie dlatego, ze jestem dość pewny siebie i prędzej czy później zaczynam podważać te poglądy, dyskutować itd.

Wśród bliskich mi osób mam i mężczyzn i kobiety, jednak myślę, że mam w sobie coś z takiej „męskości”, co może odstraszać osoby bardziej delikatne. Choć, ostatecznie, osoby wrażliwe tez są w moim otoczeniu - ale pewnie moje zachowania mogą być dla niektórych trudne. Wydaje mi się, ze ważnym jest otwarcie na dialog i zmiany samego siebie.

Nie jestem jakimś super wrażliwym i delikatnym gościem (choć niektórzy przyjaciele twierdzą inaczej) i z połączeniem poczucia własnej wartości i pewności siebie może to być niebezpieczne - dlatego tak ważna jest dla mnie szczerość i komunikowanie treści wprost, bo jeśli coś jest do zmiany, to trzeba wiedzieć co. Choć są też cechy, o których wiem i które przez niektóre osoby nie są mile widziane, a których zmieniać nie chcę.

Ten sub w temacie jest fajny: https://www.reddit.com/r/MensLib/