ekonomia, kapitał, gospodarka

Eat the rich

Austriackie Ministerstwo Energii stwierdziło, że dopóki istnieje zależność od dostaw rosyjskiego gazu, „istnieje ogromne ryzyko awarii dostaw z daleko idącymi konsekwencjami”.

Guru wolnego rynku skarży się w sądzie, że inne firmy już nie chcą u niego reklam kupować. A antyregulacyjni republikanie zastanawiają się jak przepisy powinny chronić biznes przed bojkotowaniem.

Najwidoczniej klienci są prawem człowieka i nie można tak, że jak nieobliczalny świr wnosi ryzyko dla wizerunku twojego produktu to ty rezygnujesz z jego usług. Trzeba płacić dalej bo Musk kupił Twittera z klientami to mu się należy.

Akcje Intela spadły w ciągu nocy o około 30%, zmniejszając kapitalizację rynkową firmy o około 39 miliardów dolarów od czasu pojawienia się pogłosek o zbliżających się zwolnieniach. Niszczycielskie wyniki pojawiły się po tym, jak gigant chipowy zgłosił stratę za drugi kwartał, narzekał na problemy z wydajnością procesora Meteor Lake, przedstawił skromne prognozy biznesowe na kilka następnych kwartałów i ogłosił plany zwolnienia 15 000 osób na całym świecie.

Tzw. wydolność, czyli udział wydatków opłacony z bieżąco wpływającej składki, osiągnął historycznie wysoki poziom - 85,5 proc. Jak wynika z danych ZUS, w tym okresie wpłynęło 85 mld zł ze składki, czyli blisko 10 mld zł więcej niż rok wcześniej. To wzrost o blisko 14 proc.

Jak wynika z danych ZUS, w ogólnej liczbie ubezpieczonych 7 proc. osób miało obywatelstwo inne niż polskie i na koniec marca zarejestrowanych było ponad 1 mln 138 tys. obcokrajowców, co oznacza wzrost o 6 proc. rok do roku. W liczbie tej 59 proc. osób było pracownikami, a ponad 36 proc. wykonywało pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej. Pozostali byli objęci innymi formami zatrudnienia.

Najliczniejszą grupą obcokrajowców stanowią Ukraińcy: mowa o 762 tys. osób, co stanowi 67 proc. obcokrajowców zarejestrowanych w ZUS. Na drugim miejscu są Białorusini - 131 tys. osób.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/3562158

Związkowcy z sektora finansowego na całym świecie zebrali się w Buenos Aires w dniach 3-4 czerwca, aby ustalić, jak najlepiej wykorzystać fundusze emerytalne do budowania siły związków zawodowych.

Fundusze emerytalne są głównymi graczami w światowej gospodarce, zarządzając aktywami o wartości ponad 60 bilionów USD. Odgrywają one rolę w kształtowaniu naszej globalnej gospodarki i określaniu, jak może wyglądać odpowiedzialne zachowanie przedsiębiorstw.

Ponad 70 uczestników/czek spotkało się na seminarium UNI Finance "Pieniądze pracowników, przyszłość pracowników" w stolicy Argentyny, którego gospodarzem był oddział finansowy UNI Global Union La Bancaria.

Podczas gdy emerytury powinny przede wszystkim chronić kapitał i emerytury pracowników, praca związków zawodowych w funduszach emerytalnych powinna maksymalizować możliwości promowania umów zbiorowych, równości płci i różnorodności, aby zapewnić, że fundusze emerytalne są zrównoważone i stanowią inwestycję w przyszłość skoncentrowaną na społeczeństwie.

Musimy upewnić się, że standardy nie są tylko słowami, nie są tylko "praniem ekologicznym" lub "praniem społecznym". Wszystkie największe międzynarodowe koncerny finansowe są zaangażowane w fundusze emerytalne, pociągnijmy je do odpowiedzialności" - powiedziała przewodnicząca UNI Finance, Anna Maria Romano z włoskiego związku zawodowego FISAC-CGIL-IT.

"Nie chodzi tylko o zrównoważony rozwój środowiska, ale także o zrównoważony rozwój społeczny, integrację i prawa człowieka. Musimy bronić pracowników i udowodnić, że jesteśmy kompetentni. Jesteśmy ekspertami na własnych prawach" - dodała.

Seminarium dotyczyło problemów zabezpieczenia kapitału emerytalnego, gdyż wielu pracowników zapłaciło cenę za nietrafione inwestycje. "Wielu pracowników zostało prawie z niczym po wprowadzeniu prywatnych funduszy emerytalnych w Argentynie" - powiedział Sergio Palazzo, sekretarz generalny La Bancaria i przewodniczący UNI Americas Finance. "Mieliśmy nieudany eksperyment z prywatnymi firmami zarządzającymi funduszami emerytalnymi".

Sytuacja ta odbija się echem w Brazylii, gdzie pracownicy poczty walczą o odzyskanie 2 miliardów dolarów utraconych funduszy emerytalnych z BYN Mellon w USA.

Dyrektor UNI ds. biznesu i praw człowieka, Lisa Nathan, współpracuje z Global Unions' Committee for Workers' Capital (CWC), międzynarodową siecią związków zawodowych na rzecz dialogu i działań w zakresie odpowiedzialnego inwestowania kapitału pracowniczego.

"Zwracamy dużą uwagę na to, w jaki sposób fundusze emerytalne wykorzystują swój wpływ na firmy, w które inwestują, aby mieć nadzieję na podniesienie standardów korporacyjnych" - powiedziała. "UNI działa również na rzecz budowania kanałów z funduszami emerytalnymi, aby wzmocnić głos związków zawodowych i pogłębiać ich zrozumienie praw pracowniczych".

Angelo Di Cristo, szef UNI Finance, powiedział: "To spotkanie rozpoczęło podróż mającą na celu zwiększenie wiedzy na temat zarządzania funduszami emerytalnymi i wskazanie sposobów, w jakie związki zawodowe mogą kształtować inwestycje w celu poprawy praw pracowniczych, różnorodności i integracji - oraz aby fundusze były inwestowane nie tylko odpowiedzialnie, ale także mądrze".

cross-postowane z: https://szmer.info/post/3519070

"I już się zaczął cyrk medialny. Nachodzi armagedon! Szybko, zaciskać pasa biednym i w ogóle zwijać dywany. „Nadchodzi czas zapłaty rachunku za radosne rozdawnictwo publicznych pieniędzy” – cieszy się publicysta Piotr Skwirowski w Rzeczpospolitej".

Ekonomia Daru to koncepcja ekonomiczna, która opiera się na idei współpracy, bezinteresowności i dzielenia się zasobami bez użycia pieniędzy. Jest to alternatywny model gospodarczy, który kontrastuje z tradycyjnymi rynkami opartymi na wymianie handlowej i pieniądzu. W Ekonomii Daru ludzie angażują się we wzajemne dzielenie się dobrami, usługami, umiejętnościami oraz czasem, w duchu wzajemnej pomocy i współdziałania. Chociaż może to być postrzegane jako utopijne podejście do gospodarki, Ekonomia Daru posiada wiele interesujących aspektów, które warto zrozumieć i przeanalizować. W artykule tym postaram się opowiedzieć o niej, o jej związkach z permakulturą oraz o moich osobistych doświadczeniach z tą ekonomią.

Ekonomia Daru, pod różnymi nazwami, jest obecna w różnych kulturach i społecznościach od wieków, dlatego trudno jednoznacznie wskazać konkretną osobę, która pierwsza ją opisała czy zaproponowała. Koncept Ekonomii Daru jest głęboko zakorzeniony w tradycyjnych społeczeństwach pierwotnych i rdzennych, gdzie dzielenie się zasobami, darowizny i wzajemne wspieranie się było powszechną i niezbędną aby przeżyć praktyką.

W naukowym kontekście Ekonomia Daru była rozważana przez różnych badaczy i antropologów. Jednym z wczesnych badaczy, którzy zajmowali się tym tematem, był Marcel Mauss, francuski socjolog i etnolog pochodzenia żydowskiego. W 1925 roku opublikował on swoją pracę „Esej o darowiznach”, w której analizował praktyki daru w różnych kulturach i związek między dawaniem, przyjmowaniem a utrzymaniem więzi społecznych. Mauss przedstawił teorię, że darowizny nie są tylko aktami altruizmu, ale mają złożone implikacje społeczne i ekonomiczne.

Kolejnym ważnym badaczem, który wpłynął na rozwój teorii Ekonomii Daru, był Bronisław Malinowski, polski antropolog, który badał społeczeństwa tubylcze na Wyspach Trobriandzkich w Melanezji. W swoich pracach opisał gospodarkę tubylczą opartą na wymianie darów w postaci naszyjników z morskich muszli i wzajemnej pomocy, co stanowiło fundament ich wspólnoty.