Devlet Bahçeli’ den medet ummak ne kahredici bir hal ve ne büyük bir trajedi!
Saltanat için beşikteki oğlunu boğan, kardeşlerini infaz ettiren ve on dokuz evladını cellatların önüne atan bir kafadan ve anlayıştan nasıl özgürlük beklenir? Koçgiri, Geliye’ Zilan, Dersim, Roboski, Fontus, Cizre, Silopi, yüksekova, Digor, İdil, Şırnak, Nusaybin ve Lice’de
katledilen büyük küçük onbinlerce canınımızın kemikleri sızlamayacak mı?
Devlet bahçeli alkışlıyorsa, bunda bir hile ve tuzak olduğunu görmemek için -kasıt yoksa- tarihten bihaber olmak gerekiyor.
Bu taktik değil, başka bir şeydir.
Yıllarca feryat ettik, sivil itaatsizliği esas alan net çözüm projeleri önerdik.
Ama birileri kapıları sımsıkı kapatıp değişik düşüncelerin içeri girmesine izin vermediler.
Çünkü işlerine öyle geliyordu, çünkü rahatları kaçacaktı.
Oysa bugün her şey farklı olabilirdi.
Şu bilinsin ki, bu halk sahipsiz değildir. Halkı ve inançları için canlarını feda edebilecek namuslu pek çok aydınımız vardır. Tarihin not ettiği bu keyfiliğe sessiz kalmayacaklardır.
Feryat etmeye, doğruların sesi olmaya ve kurtuluşa giden yolu göstermeye devam edeceklerdir.
Tarih en adil hakemdir.
Mahmut Alınak